Achtergrondverhaal Charles
Mijn achtergrond
Graag vertel ik je wat meer over mijn achtergrond.
In mijn jeugd voelde ik mij dikwijls onbegrepen.
Ik kreeg regelmatig te horen dat ik dan weer héél stil, dan weer tè duidelijk aanwezig was.
Mijn moeder noemde mij “Einstein”, als ik weer eens -gepast en ongepast- mijn mening gaf wanneer volwassenen zaten te praten.
Of ik was de “verstrooide professor”, als ik wéér wat vergat of teveel dingen tegelijkertijd deed.
Ik kom uit een schippersgezin. Wat inhield dat ik vanaf mijn 8e jaar naar een internaat moest. Daar zat ik lange dagen op school. Alles diende in 4 jaar afgemaakt te worden om aansluiting te krijgen bij het vervolgonderwijs.
Meekomen op school lukte niet erg; ik had last van heimwee en mijn gedachten dwaalden vaak af.
Mede-oorzaak van het afdwalen was, dat ik bij het raam zat. Ik keek uit op een grote sloot met allerlei dieren.
En er was ook nog een weg met veel verkeer. Ook was er een rangeerterrein.
Ik had het dus véél te druk met kijken wat daar allemaal gebeurde!
De gevolgen
Persoonlijke begeleiding was er niet. En van AD(H)D of HSP had nog niemand gehoord.
Het gevolg was dat ik bleef zitten. Met in het rapport de aantekening: “hij is lui”. Hetzelfde gebeurde in jaar twee.
En ook in het derde jaar bleef ik zitten. Het rapport bevatte deze keer een andere aantekening: “hij is dom”.
Boos en onbegrepen voelde ik me. Ik wilde van school. Toch heb ik -door de schouders eronder te zetten- de school afgemaakt. In 4 jaar.
Dromen – en de werkelijkheid
Mijn droom was om naar de technische school te gaan. Ik wilde electriciën worden.
Dat mocht niet van mijn ouders. Zij vonden mij niet slim genoeg. Ook thuis zorgde de aantekening van school blijkbaar voor de overtuiging dat ik dom was.
Dus aan het werk op het schip van mijn ouders. Tot mijn 16e jaar, toen stopten zij met varen.
Ik ging toen elders aan de slag. Gelukkig kwam ik bij mensen terecht die zagen dat ik echt wel meer in mijn mars had.
Dat maakte dat ik op mijn 17e kapitein werd en op mijn 18e als ondernemer met een eigen schip aan de slag ging.
Ik haalde alle diploma’s en certificaten die ik nodig had als ondenemer en kapitein.
Altijd in één keer. En nog steeds voelde ik mij dom.
Burn-out
Na vele jaren héél hard werken en altijd maar doorgaan, om te bewijzen dat ik het wèl kon, kreeg ik een burn-out. Ik was toen 50 jaar en ben gestopt met mijn bedrijf.
En toen
Ik ging opleidingen doen om een ander leven op te bouwen. En om van mijn burn-out af te komen. Tijdens die opleidingen, kreeg ik regelmatig de vraag: heb jij AD(H)D en/of ben je HSP’er? Geen idee wat dat was?!
De deelnemende psychologen en coaches in die opleidingen, vertelden me meer hierover.
Dat zorgde ervoor dat ik mij verder ben gaan verdiepen in de materie.
Ik werd mij ervan bewust dat ik zowel AD(H)D heb als HSP’er ben.
Hypnose
Bij één van de opleidingen die ik volgde, vroeg de trainer waarom ik geen psychologie ging studeren. Hij vond dat dit wel bij mij paste.
Mijn antwoord was: “nee, dat kan niet. Ik kan niet leren”.
Waarop zijn reactie was: “maar je hebt heel veel diploma’s, die krijg je ook niet zomaar”.
“Je kan dus wel leren, maar je gelooft daar niet in”.
Die trainer heeft een hypnose sessie met mij gedaan. Daaruit bleek dat het programma vanuit mijn jeugd, “jij bent dom”, nog steeds speelde.
Waardoor ik bleef geloven, dat ik dom was.
Dit programma hebben we tijdens die sessie gestopt.
Mijn eigen praktijk
Vanaf dat moment kon ik zien èn geloven, dat ik juist heel goed kan leren!
Het gevolg was, dat ik nog andere opleidingen ben gaan volgen.
Ook heb ik de kwaliteiten van AD(H)D en HSP omarmd.
Ik ben mij hierin gaan specialiseren als coach en hypnotherapeut.
Sinds 2001 heb ik een eigen praktijk.
Als coach, hypnotherapeut en trainer begeleid ik cliënten met o.a. AD(H)D, HSP, Burn-out en SOLK-problematiek. Ook verzorg ik trainingen, lezingen, masterclasses en workshops.
Neem eens een kijkje op mijn andere website: De Kracht van Hypnose.
